VOCALS & LEAD GUITAR
Als geboren Rotterdammer(t) heb ik in de jaren ’70 en ’80 zo ongeveer alle bekende en minder bekende bands gezien die er in de omgeving optraden. Dat was in de tijd dat Rory Gallagher, Lynyrd Skynyrd, Thin Lizzy en the Kinks nog in concertzaal de Doelen mochten optreden. Jethro Tull kreeg met gemak Ahoy vol. Pat Travers had net zijn eerste album uit en speelde op de wat kleinere podia waar het zo blauw van de rook stond (o.a. in EXIT) dat je na drie minuten alleen van de lucht al “mauwiewouwie” was geworden.
Ik was elf jaar oud toen het fenomeen Woodstock zich in Amerika afspeelde en een jaar later was ik nog steeds te jong om van mijn ouders naar het “beruchte” popfestival in Kralingen te mogen. Maar de trend was bij mij, en met mij vele anderen, wel gezet op muzikaal gebied.
Want een aantal groten der aarde waren opgestaan. Hendrix was alive and kicking en liet dingen horen waarvan niemand had gedacht dat ze mogelijk waren. Clapton ging bij the Cream spelen en werd een gitaargod.
In deze context groeide ik op, in wat de mooiste en meest muzikale jaren van de 20e eeuw waren!!!
In die tijd (ik was vijftien) kocht ik mijn eerste behoorlijke gitaar, een Gibson SG Am Standard, welke ik nog steeds voor slide werk gebruik. Daarna volgen er nog vele, alsmede de tube-amps.
Inmiddels was er in Ierland een geweldige jonge bluesgitarist opgestaan: Rory Gallagher.
Het door hem in 1972 uitgebrachte album “Live in Europe” is waarschijnlijk de plaat die ik in mijn leven het meest heb gedraaid en intensief heb beluisterd. In 1974 speelde Gallagher in de Doelen in Rotterdam. Ik stond pal tegen het podium aan, dichter bij kon niet. Het mooiste moment in mijn (muzikale) leven was dan ook toen de meester met zijn grote gympen bijna op mijn vingers ging staan. Een moment om nooit te vergeten en om trots op te zijn.
De giganten uit mijn jeugd zoals Rory Gallagher, Jimmy Page, Michael Schenker en vele andere topgitaristen, zijn van grote invloed geweest. Toch is het belangrijk dat uit die mengelmoes van invloeden een eigen stijl ontstaat. Hopelijk heb ik die gevonden…….
Na omzwervingen in diverse bands ben ik via de blues steeds meer de kant van de rock op gegaan. In de huidige band, Rock`n`Ride, kan ik de diverse speelstijlen kwijt. Vette rock met wat bluesy tunes er in.
Live gebruik ik meestal twee The Heritage Les Pauls, een Gibson SG (slide) en twee Statocasters. Als amp neem ik Kool & Elfring of Marshall mee.
Was getekend: Hans Morelis – 2024